„Przyjaźń z całym światem

rozpoczyna się od przyjaźni

z najbliższym otoczeniem”

 

           >> strona główna <<

 

 

 

 

Niniejszy zbiorek jest owocem pracy uczniów Gimnazjm nr 1 i  Szkoły Podstawowej nr 1 w Rabce-Zdroju. Powstał ze wspólnej inicjatywy młodzieży i nauczycieli, którzy w imię tradycji obu szkół co roku prezentują twórczość na temat Rabki i ludzi z nią związanych. Autorzy tegorocznego wydania pragną aktywnie włączyć się w uroczyste obchody 50. rocznicy nadania Rabce praw miejskich. Przedstawione utwory może trochę nieporadne są wyrazem niekłamanej sympatii i przywiązania do naszego miasta. To dziecięca wyobraźnia pozwoliła im zaistnieć na kartkach papieru w barwnym słowie, a dziecięca wrażliwość opatrzyła gorącymi uczuciami płynącymi prosto z serca, które bije w stronę ukochanej Małej Ojczyzny ...

Słowa te mogą stanowić przesłanie prezentowanego tomiku poezji, bowiem wiersze w nim zawarte składają się na poetycki obraz naszej małej Ojczyzny – Rabki.

 

 

    

 

 

                                   

 

 

                                                                                              Spis treści

 

 

Rabka ...................................................................................................................  Marta Czyszczeń

                               Rabczańskie krajobrazy ....................................................................................... Kamila Perucka

Rabkujcie z nami ................................................................................................. Tomasz Ceklarz

***......................................................................................................................... Ewa Świder

Piosenka o Rabce ................................................................................................ Katarzyna Barszczewska

Rabka nocą .......................................................................................................... Patrycja Obłąk

Rabka piękna i wspaniała ................................................................................... Bernadetta Kościelniak

Miasto z uśmiechniętą buzią w herbie ............................................................... Paweł Niżnik

Rabczańskie horyzonty ........................................................................................ Katarzyna Wójtowicz

Moje miasto .......................................................................................................... Ewa Świder

Miasto dzieci ........................................................................................................ Katarzyna Wójtowicz

*** ........................................................................................................................ Marzena Matyaszek

Poranek w Rabce .................................................................................................  Aleksandra Dachowska

*** ........................................................................................................................ Urszula Traczyk

Uzdrowisko .......................................................................................................... Tomasz Błachut

Rabka ................................................................................................................... Krzysztof Farganus

Rabka - miasto ludzi serca .................................................................................. Małgorzata Kowalczyk

***  ....................................................................................................................... Ewelina Uchacz

Miasto dzieci ........................................................................................................ Marta Czyszczoń

*** ........................................................................................................................ Aleksandra Świder

Rabka - miasto dzieci .......................................................................................... Krzysztof Zając

Moja mała ojczyzna ..............................................................................................  Magdalena Jasieniak

*** ........................................................................................................................ Patrycja Obłąk

Rabka – moja mała ojczyzna ............................................................................... Barbara Luberda

Rabka – moja ojczyzna ........................................................................................ Edyta Gorczowska

Rabczański wiatr ................................................................................................. Patrycja Obłąk 

Rabka ................................................................................................................... Magdalena Kopytek

Moja  Rabka ......................................................................................................... Anna Śmietana

Walory  Rabki ...................................................................................................... Paulina Gajda

*** ........................................................................................................................ Grzegorz Niżnik

Moja  kraina ........................................................................................................ Iwona Kowalczyk

 

 

 

********************************************************************************

 

 

 

                                               Rabka

 

Na mapie Polski maleńki punkt.

Małe miasteczko u podnóża gór.

Choć takie niewielkie, lecz dobrze znane

Przez wszystkie dzieci bardzo kochane.

Wspaniały klimat, piękne krajobrazy

Sprawiają, że na pewno nie zabraknie wrażeń.

Jest tu co obejrzeć – zapraszamy dzieci

W dni, gdy pada deszczyk i gdy słoneczko świeci.

 

Marta Czyszczoń

         kl. II e

 

 

                                                            Rabczańskie krajobrazy

 

Tu nad Rabą, gdzieś w dolinie,

gdzie nurt rzeki bystro płynie,

leży miasto takie małe,

w którym słońce zawsze świeci,

bo to przecież miasto dzieci.

 

Lasy, góry ponad wszystko

otaczają to nasze uzdrowisko.

Tutaj klimat mamy zdrowy

i solanek źródeł wiele.

Przyjeżdżają do nas dzieci,

zasmucone w swej chorobie,

a tu wszystko tak stworzone,

by poprawić wszystkim zdrowie.

Czy znasz nazwę tej mieściny,

ze skraju gorczańskiej krainy ?

 

                                                                                                       Kamila Perucka

                                                                                                             kl. I f

 

 

 

 

 

                        Rabkujcie z nami

 

Moja mała ojczyzna nazywa się Rabka.

Bycie jej mieszkańcem to nie lada gratka.

Zwana jest przez innych Miastem Dzieci Świata,

Chętnie odwiedzanym od zimy do lata.

Przyjeżdżają wszyscy:

I chorzy, i zdrowi,

Bo rabczański klimat każdego uzdrowi.

Kto nie był w  Rabkolandzie na diabelskim młynie,

Niech szybko przyjeżdża – Rabka z tego słynie!

,,Siwy Dym” przywita góralszczyzny szczyptą,

Jeśli cepry nasym coś do basów sypną.

Hej! Mieszkańcy Polski,

Wyżyn z nizinami!

Przyjeżdżajcie w góry

I rabkujcie z nami!

 

Tomasz Ceklarz

                                                                                                                  kl. I e

 

 

 

                                                                                              ***

 

Gdzie słońce ciągle świeci?

W Rabce - mieście dzieci!

Życie od wieków

W szczęściu płynie

W gorczańskiej kotlinie.

Kochana przez wszystkie dzieci,

Które się tutaj leczą i bawią,

A potem Rabkę sławią.

 

Ewa Świder

   kl.  II e

 

 

               Piosenka o Rabce

 

Leży w pięknej kotlinie

Między pasmami gór,

Świeżym powietrzem słynie,

To nasza Rabka – Zdrój!

Wiele możesz doświadczyć,

Nie będziesz nudzić się.

Gdy tylko ujrzysz Rabkę,

Poczujesz, że to sen!

Ale on nie przemija,

Szczęśliwy będziesz tu.

Zrobisz wszystko, by zostać

W naszej krainie snów !

 

Katarzyna Barszczewska

                                                                         kl. II c

 

 

                                                                       Rabka nocą

 

Gdy na niebie gwiazdka migocze,

Po mej cudnej Rabce sobie kroczę.

Po jasnej od kolorowych lampek drodze

   Wolniutko sobie chodzę.

Ja w tym czasie słyszę tylko nocną ciszę,

A lekki wiaterek na drzewach liście kołysze.

W świetle księżyca te szare, zwykłe skały,

Wyglądają jak prawdziwe kryształy.

Malutkie świerszcze w trawie się kryjące,

Grają tak pięknie, że aż w głowie mi się plącze.

A ptaki, co nocą w gwiazdy się ubrały...

     Ach! Jak przepięknie o Rabce ćwierkały.

Niechaj wiatr górski, co wieje po lesie,

Ptasią pieśń po świecie niesie.

Bo piękna jest Rabka, nie tylko nocą,

Wiedzą to wszyscy, nawet gwiazdy,

    Co na niebie migocą.

 

Patrycja Obłąk

      kl. VI  b  

             Rabka piękna i wspaniała

 

Gdzieś w kotlinie, blisko Tatr,

Leży miasto piękne tak.

Tu powracać każdy chce,

By wesoło bawić się.

To jest Rabka, miasto dzieci,

W której zawsze słońce świeci.

Tu turyści przyjeżdżają

I wspaniale czas spędzają.

A to miejsce, wszystkim znane,

Ma zabytki podziwiane.

Swym urokiem cieszy nas

I zachęci także was.

 

                                               Bernadetta Kościelniak

                                                              kl. III c

 

                                               Miasto z uśmiechniętą buzią w herbie

 

Rabka mała, kolorowa,

Wokół piękne góry:

Stare Wierchy, Luboń, Maciejowa.

Turystów przyjąć zawsze jest gotowa.

Tu trasy rowerowe, boiska sportowe,

Domy noclegowe i kafejki internetowe.

Rozrywek jest w mieście bez liku,

W górach mnóstwo stoków,

A w mieście sklepików.

Rabka to miasto dzieci.

Tutaj każde chce się bawić,

Każde chce się leczyć.

W sanatoriach i w domach wczasowych

Pełno zabaw odlotowych.

Do Rabki przyjechać warto,

Piotrze, Kasiu, Marto!

Bo nigdzie nie jest tak radośnie

I przyjemnie jak tutaj w Zdroju -

Mieście z buzią w herbie.

 

Paweł Niżnik

    kl.  II e

 

 

              Rabczańskie horyzonty

 

Od szczytów Tatr po rozległych łąk kres

Ujrzysz skarbnicę piękna, jaką jest natura.

Gdziekolwiek się znajdziesz,

Cudowna woń Cię otacza.

Gdziekolwiek nie spojrzysz,

Roślinność bujne kręgi zatacza.

A pośród tego wszystkiego

Jedna najcudniejsza Rabka,

Która zawsze była, jest i będzie

Miastem najpiękniejszym.

 

Katarzyna Wójtowicz

                                                                       kl. II e

 

 

 

 

                                                                       Moje miasto

 

Rabka to miasto uzdrowiskowe

wokoło górami otoczone.

Wszyscy tu chętnie się zjeżdżają

i bardzo mile czas spędzają.

O każdej porze roku

atrakcje tu zapewnione:

zimą kulig wspaniały,

a latem park, który wygląda jak malowany,

turystyczne szlaki, górskie widoki,

między innymi Luboń Wysoki.

Nad wszystko kocham moje miasto,

na inne nie zamienię,

bo stąd wywodzą się moje korzenie!

 

        Ewa Świder

             kl. II e

 

 

 

 

                         Miasto dzieci

 

Gdzieś na krańcu Polski,

Między górami wysokimi aż do nieba,

Znajdziesz małą miejscowość,

Która jest miasteczkiem dzieci.

Znajdziesz tu teatr, kino, lodowisko i basen.

Z pewnością podczas pobytu tutaj

Nie zabraknie Ci wrażeń.

Gdy raz tu przyjedziesz, już po wsze czasy

Będziesz pragnął tu powrócić, bo mimo tego,

Iż Rabka jest niewielka, jej mieszkańcy

Potrafią okazać przyjezdnym naprawdę wiele serca.

 

Katarzyna Wójtowicz

           kl. II e

 

 

 

                                                                       ***

 

W Rabce nie ma słabeuszy,

intelektów tu jest w bród.

Nauki ścisłe dla Rabczanek

to już nie jest żaden trud.

 

Zaś Rabczanie! Szkoda mówić!

To esencja górskiej siły!

Gdyby chcieli, stu atletów

by swą mocą poskromili.

 

Wszyscy mili, uśmiechnięci,

i Rabczanki i Rabczanie.

Niech w tym pięknym uzdrowisku

tak na zawsze pozostanie.

 

                                                                                                                      Marzena Matyaszek

                                                                                                                                 kl. VI c

 

 

                          

                  Poranek w Rabce

 

Idę ulicą,

widzę drzewa,

które kołyszą się wśród chmur.

Góry, zielone góry

wtapiające się w horyzont.

Widzę ludzi –

każdy idzie w inną stronę,

gdzieś się spieszy,

dąży do swego celu.

Ludzie idą i uśmiechają się do siebie.

Jest poranek, a oni są szczęśliwi ...

 

                                                 Aleksandra Dachowska

                                                              kl. VI b

 

                                                                       ***

 

W bezkresnym oceanie czasu i wydarzeń

zawsze powracam

tu, gdzie jest mój dom,

moja rodzina i przyjaciele.

Stary zegar tyka w innym rytmie.

Wszystkie moje uczucia i myśli,

gdy jestem daleko,

to tęsknota za domem, za łanami zbóż

i obłokami.

Gdziekolwiek bym się znalazła,

moje serce rwie się do mojej małej ojczyzny.

Tu królują górskie strumienie,

ośnieżone szczyty i barwne łąki.

Zatrzymam się na chwilę w moim domu.

Ciepło i przytulnie, czuję,

że przepełnia mnie błogość, szczęście.

Kocham, kocham każdą drobną cząstkę

tego wspaniałego świata,

w którym żyję ja i moi bliscy.

 

Urszula Traczyk

          kl. I e

                                     

                   Uzdrowisko

 

Turyści! Do Rabki przybywajcie,

Zdrowym klimatem się zachwycajcie!

Tutaj słońce jasno świeci 

 Dla wszystkich chorych dzieci.

Gdy ranek wstaje,

Świat dla każdego lepszym się staje.

Kiedy do Rabki smutnymi przyjedziecie,

Na pewno wesołymi wyjedziecie.

Teraz koniec wiersza tego, więc przyjeżdżaj

                                             mój kolego!

 

                                                                                              Tomasz Błachut

                                                                                                          kl. I f

 

 

                                                           Rabka

 

Rabka jest miła jak nasi Rabczanie.

Spójrz na kulturę naszej miejscowości -

Są tu i Zagórzanie, i Podhalanie,

kochający Gorce aż do wzniosłości.

 

Sam Władysław Orkan gwarę tutejszą

wprowadził również do literatury,

a nasz „Order uśmiechu” najzwyklejszą

rzecz wnet zamieni na dzieło kultury.

 

Kolędnicy i szopki kukiełkowe

zawsze najbarwniejsze wyłącznie tu.

Piękne są również Niedziele Palmowe,

jeśli przyjedzie do nas turystów stu.

 

                                                                                              Krzysztof Farganus

                                                                                                            kl. II e

 

 

 

                                                   Rabka - miasto ludzi serca

 

Rabka - krainą jest piękną,

ludzi w niej wielu od lat.

Człowiek przychodzi, potem odchodzi,

w promieniach jak zwiędły kwiat.

 

I choć dziedzictwem jest wielu,

to ja bardzo kocham ją.

Bo nie ma piękniejszej doliny

nad Rabkę – krainę mą.

 

Gdy się Rabkę zobaczy raz,

chce się  wrócić tu czym czas.

Bo z oczu zlewają się łzy,

gdy przyjdzie rozstania czas.

 

Gdy serce mówi, by wrócić,

drzwi Rabki otworem stoją.

Bo ludzie są tu gościnni,

odzieją, nakarmią, napoją.

 

Tak właśnie czynią ci ludzie,

nie odmawiają pomocy.

Żaden z nich swego serca,

nigdy niczym nie zagrodzi.

 

Bo jest przepełniony dobrocią,

wiarą, nadzieją, miłością.

Zawsze kocha swych bliźnich,

zawsze z wielką czułością.

 

Takie powinno być życie,

nie tylko w górzystej Rabce.

Ludzie powinni się kochać wzajemnie,

by żyło im się przyjemnie.

 

             Małgorzata Kowalczyk

                        kl. II d

 

 

 

                         ***

 

Rabka to moje dzieciństwo,

to jest mój mały świat.

Spotykam tu wielu ludzi,

którzy kochają tak jak ja.

I chociaż tak naprawdę

do końca nie znam ich,

to właśnie w tym miasteczku

mieszkam i żyję dzięki Nim.

To dzięki tym wszystkim ludziom

uczę się żyć na Ziemi

i czuwać, by marzenie każdego

człowieka mogło się zawsze spełnić.

W Rabce wszyscy ludzie są

dla mnie jak bracia,

bo wiem, że zawsze mogę

od nich uzyskać poparcie.

To dzięki memu miasteczku

coraz więcej o życiu wiem

i tutaj zawsze mieszkać chcę.

 

                                                   Ewelina Uchacz

                                                           kl. II d 

 

                                                                                             

                                                                                     Miasto dzieci

 

U podnóża Gorców, w lesistej kotlinie

Wyrosło miasteczko, które do dziś słynie.

W herbie naszej Rabki słoneczko nam świeci,

pięknie się uśmiecha, bo to miasto dzieci.

W mieście tym królują radość i zabawa,

dla wszystkich maluchów naważniejsza sprawa.

Rabka nazwana została miasteczkiem dzieci,

to miasteczko nocą uśmiechami świeci.

 

                                              

                      Marta Czyszczoń

                      kl. II e

 

                               ***

 

W Gorcach, gdzieś Krakowa blisko

leży nasze uzdrowisko.

Piękna Rabka Dzieci Miasto

zaprasza wszystkich Was tu,

gdzie powietrze bardzo czyste,

klimat zdrowy i przejrzysty.

Pasmo wzniesień ją otacza

i Lubonia, i Turbacza.

A gdy komuś coś się stanie,

GOPR z pomocą zawsze stanie.

W naszej Rabce jest wesoło

i atrakcji różnych wkoło.

Kino, teatr i muzeum, park, Rabkoland

i galeria, amfiteatr, kawiarenki

mogą stać się panaceum

na wzbudzenie ciekawości

naszych wszystkich miłych gości. 

 

        Aleksandra Świder

                  kl. I f

 

 

 

                                                  Rabka - miasto dzieci

 

Rabka to miasto dzieci,

I właśnie dla nich w Rabce słońce świeci.

Dzieci zjeżdżają się tu ze wszystkich stron świata.

Są tu zabytki, kościoły i nigdy nie znika

Cudowny zapach lata.

 

Jest tu też Teatr – „Rabcio” się nazywa,

gdzie kukiełki na przedstawienia się ożywia.

Muzeum im. Władysława Orkana        jest dla wszystkich otwarte od samego rana.

 

 

 

                                                                                                           Krzysztof Zając

                                                                                                                   kl. I c

 

 

                Moja mała ojczyzna ...

 

U podnóża Gorców

Leży niewielka mieścina.

Urokiem swym i czarem

Niejednego przybysza zaklina.

Przebogata w tradycje

I w źródła solankowe żyzna -

To rabczańska ziemia piękna,

 To moja „Ojczyzna”.

Jest jak dusza życia mego,

– Tyle tu radości.

Miastem dzieci się już stała,

Więc je szczerze gości.

A gdy lasy się rozszumią,

Możesz z nimi pieśń zanucić.

I zakochać się,

Zatęsknić…

Aby jeszcze do niej wrócić.

 

                                                                     Magdalena Jasieniak

                                                                              kl. II f

 

                                                                                             ***

 

Rabka jest atrakcyjna i ciekawa,

I na pewno ładniejsza niż Warszawa.

Jest nazywana „Miastem Dzieci Świata”,

Nie przyjechać tu – to wielka strata!

Więc co ty jeszcze człowieku, robisz

I miny śmieszne tutaj stroisz ?

Nie trać czasu i pakuj bagaże,

Ja Ci chętnie do Rabki drogę pokażę !

 

                                                                                                                   Patrycja Obłąk

                                                                                                                         kl. VI b

 

 

 

 

                                       Rabka – moja mała ojczyzna

 

Rabka – małe miasteczko,

leży w gorczańskiej kotlinie.

Bogata w źródła lecznicze,

nie tylko z tych źródeł słynie.

 

Jest Miastem Dzieci Świata,

bo dzieci są tu szczęśliwe.

Tu zawsze zdrowie znajdują

– to Rabki bogactwo prawdziwe.

 

Zwiedzają przepiękne góry,

kulturę góralską poznają.

Śmieją się i zdrowieją,

zawsze tu powracają.

 

W Rabce są ludzie wspaniali-

pomocni, uczciwi,  życzliwi,

pobożni i honorowi -

po prostu górale prawdziwi.

 

Bo w Rabce jeszcze niedawno

Żył prosty lud – górale,

co ziemię swą uprawiali

i owce swe gnali na hale.

 

Robili pyszne oscypki,

tańczyli, grali, śpiewali

o smutku, radości –  o świecie

i prostym życiu na hali.

 

Dziś wokół Rabki hal wiele,

lecz nie ma już owiec na hali.

Choć w żyłach  Rabczan wciąż płynie

krew tamtych prostych górali.

 

I chociaż nie pasą już owiec,

to wciąż tak jak dawniej śpiewają,

wciąż grają i tańczą. W ten  sposób

cześć swoim przodkom oddają.

 

Rabka to moja ojczyzna,

tu skarb mój, tu serce moje.

Tu żyli moi dziadkowie.

Ja też spędzę tu życie swoje!   

                  

                                                               Barbara Luberda

                                                                         kl. VI  b

          

 

 

         Rabka – moja ojczyzna

 

Ojczyzna moja,

a w niej małych ojczyzn tyle,

tu gdzie żyjemy, przeżywamy

                ważne chwile.

W niej ludzi wiele

znanych i nieznanych

wspólnym językiem,

kulturą związanych.

Gdzie Bóg i honor

to sprawy są wielkie

i braci problemy, naszymi

     – wszelkie.

 

                                                         Edyta Gorczowska

                                                                 kl. VI b

 

 

 

                                                                       Rabczański wiatr

 

Ku mej kołysce leciał od Tatr

O najwyższe drzewa poszarpany wiatr,

O sosny i świerki, co patrzą w urwisko,

Gwarzył i szumiał nad moją kołyską.

I do mego serca na zawsze wlał

Tęsknotę, co w głosie swym miał.

I nawet kiedy znajdę się daleko od Rabki,

Będę go miała w pamięci

  Jak obraz mojej matki.

 

Patrycja Obłąk 

      kl. VI b

 

 

 

 

                             Rabka

 

Rabka to miasto gór,

twardych tradycji

i kultury góralskiej.

To miejsce zabytków

pięknych i starych

oraz zielonych lasów

i złocistych pól.

To miasto pięknych góralek

i upartych górali.

Rabka to pole szachowe,

na którym na przemian

stoją lasy z górami

i świeże powietrze

tak czyste, przejrzyste

jak łza.

 

Magdalena Kopytek

            kl. I f

 

 

 

                                                 Moja  Rabka

 

Rabko – matko  dzieci  świata!

Staruszko wciąż  jeszcze  młoda,

Która co dzień do  serca swego

Przytulasz setki małych serc.

 

Rabko – uzdrowicielko!

Tak bardzo usilnie walczysz z losem.

Nigdy nie dajesz za wygraną!

Próbujesz okiełznać potwora choroby,

Leczysz i przywracasz uśmiech.

 

Rabko – moja mała ojczyzno!

 

                                                                                      Anna Śmietana

                                                                                             kl. III c

 

                         Walory  Rabki

 

W otoczonej przez Gorce dolinie

Rzeka Raba sobie płynie.

Przez piękną Rabkę przepływa,

Od której nazwę swą wzięła.

To Rabczańskie uzdrowisko,

Stąd i w góry niedaleko, i do lasu blisko.

Sanatoria, źródełka, pomniki przyrody,

Zabytki , fontanny – same wygody.

Park piękny, baseny, ścieżka rowerowa-

To Rabka nam może zaoferować.

Wyciągi narciarskie, teatrzyk, ,,Rabkoland”-

Wiele atrakcji jest  dookoła.

Więc nie myśl zbyt długo, nie zwlekaj człowieku,

Do Rabki przyjeżdżaj w każdej porze roku!

 

                                                                                                  Paulina Gajda

                                                                                                        kl. 1 f

 

                                                             ***

 

Pośród pól, pagórków, łąk w dolinie

Jest miasteczko Rabka, przez nią Raba płynie.

Zabytkowych domów ma ona bez liku

Sokół, Limba i stary kościół na rynku.

Znane to uzdrowisko jest jak wiecie,

Bo ma mikroklimat i solanki przecie.

Zjeżdżają się tu wszystkie polskie dzieci na sanki,

By przy okazji wypić kubeł zdrowej solanki.

Jest tu pięć potoków, które płyną żywo,

Bo ich ciągnie do morza Wisłą przez Warszawę.

Jest tu duża góra- Luboń się nazywa,

A z niej woda jak kryształ wolno sobie spływa.

Piękna jest ta nasza Rabka, pola, lasy, góry:

Bania, Luboń, Grzebień sięgające po chmury.

Podziwiam co dzień, idąc do szkoły z rana,

A najpiękniejsze osiedle - to osiedle Orkana.   

 

                                                                                              Grzegorz Niżnik

                                                                                                      kl. I f

 

 

 

Moja  kraina

 

 

Leży w pięknej krainie

Ta górska, polska ziemia.

Mająca swą nazwę - Rabka.

Otoczona przez Gorce,

Strzeże swych tradycji,

Tu z Luboniem i Maciejową

Góruje  stary Turbacz.

Piękne i gościnne o każdej porze roku miasteczko.

Latem słychać szumiące potoki i śpiew ptaków,

Widać kolorowe lasy i piękne pejzaże,

Czuć zapach świeżego powietrza.

Zimą przykryta białym płaszczem,

Tętni życiem na narciarskich stokach.

I cóż na to powiedzą kuracjusze,

Gdy słyszą o tym uzdrowisku?

,,Do Rabki zaraz przyjeżdżać muszę”!

Miasto dzieci - czeka na gości,

Przyjeżdżajcie do Rabki, przyjeżdżajcie

I piękną krainę zwiedzajcie,

korzystajcie ze źródeł solanki,

I cieszcie się z występów ,,Kropianki”.

 

 

                                                                                                          Iwona Kowalczyk

                                                                                                                   kl. V a